Στο
γραφείο μας, Πυροσβεστικοί υπάλληλοι προερχόμενοι από τον θεσμό των Πυροσβεστών
Πενταετούς Υποχρέωσης (Άρθρο 15 Ν 3938/2011) εξ’ ιδιωτών, απηύθυναν ερωτήματα,
ως προς τους όρους και τις προϋποθέσεις δικαστικής προσβολής των πράξεων του
οικείου Συμβουλίου Μεταθέσεων (Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών),
καθόσον με αυτές απορρίφθηκαν ενστάσεις των ενδιαφερομένων για την αναμόρφωση
του συγκεντρωτικού Πίνακα Μορίων, κατά το μέρος που αφορά ένα έκαστο χωριστά ή
εν πάση περιπτώσει κάποιες από αυτές έγιναν εν μέρει δεκτές, χωρίς ωστόσο να
βελτιώνουν ουσιωδώς τις θέσεις των ενισταμένων ως προς τον αριθμό των διεκδικούμενων
μορίων.
Σε
κάθε ενδιαφερόμενο χωριστά, απροϋπόθετα και αδιαφοροποίητα επιφυλάσσουμε
τηλεφωνικά ή και αυτοπρόσωπα, σε υπηρετούντες σε Υπηρεσίες της Αττικής
αναλυτική και τεκμηριωμένη ενημέρωση για τα επίμαχα ζητήματα, μετά από
επεξεργασία των ερωτημάτων.
Επειδή
ωστόσο, ενόψει και της πρώτης εφαρμογής των διατάξεων του Ν 4662/2020 (άρθρα 158 επ.), ως προς την διενέργεια
των μεταθέσεων στο Π.Σ. με μοριοδοτούμενα αντικειμενικά κριτήρια, (υπηρεσιακά
και κοινωνικά), σε ελάχιστες περιπτώσεις, παρερμηνεύτηκαν οι θέσεις μας,
(θεωρούμε καλοπροαίρετα) με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση στους
ενδιαφερομένους, διευκρινίζονται τα ακόλουθα:
1. Η εξέταση των ενστάσεων από το αρμόδιο Συμβούλιο
Μεταθέσεων (Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών), λαμβάνει χώρα σε μια
συνεδρίαση ή εν πάση περιπτώσει σε διαδοχικές συνεδριάσεις. Συναφώς, το
πρακτικό ή τα πρακτικά στο οποίο ή στα οποία ενσωματώνονται οι σχετικές επί των
ενστάσεων αποφάσεις, αναλύεται σε τόσες
ατομικές εκτελεστές διοικητικές πράξεις, όσες
και οι ενστάσεις των ενδιαφερομένων.
2. Οι ατομικές αυτές εκτελεστές διοικητικές πράξεις
προσβάλλονται με το ένδικο βοήθημα της αιτήσεως ακυρώσεως ενώπιον του
Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, όπου εδρεύει η Διοικητική αρχή που τις εξέδωσε, ή
πρόκειται να τις εκδόσει.
Περαιτέρω με το δικόγραφο της αίτησης
ακυρώσεως είναι δυνατόν να προσβάλλονται περισσότερες, της μιας, διοικητικές,
πράξεις. Τούτο υπό την προϋπόθεση ότι οι πράξεις αυτές είναι συναφείς μεταξύ τους. Πρόκειται για τη
λεγόμενη διεύρυνση των αντικειμένων της ακυρωτικής δίκης που δημιουργεί η συνάφεια όταν είναι επιτρεπτή. Κατά την
πάγια νομολογία του ΣτΕ, συνάφεια μεταξύ διοικητικών πράξεων υφίσταται, όταν
αυτές έχουν εκδοθεί από το ίδιο το όργανο κατ’ εφαρμογή της ίδιας νομοθεσίας
(ΣτΕ 3174/2009), όταν αποτελώντας η μία προϋπόθεση για την έκδοση της άλλης
κατατείνουν στο αυτό αποτέλεσμα (ΣτΕ 2518/2009, 3858/2007) ή, με άλλη
διατύπωση, η μία αποτελεί το έρεισμα
της άλλης (ΣτΕ 2292/2007, 2087/2003) καθώς
και όταν ερείδονται στην ίδια νομική και πραγματική αιτία (ΣτΕ 1929/2010).
Εξάλλου για τη αποφυγή περαιτέρω
σύγχυσης των ενδιαφερομένων, κρίνεται αναγκαία μία ακόμη διευκρίνιση ως προς
τη διάκριση τω διαδικαστικών
προϋποθέσεων της συνάφειας και της ομοδικίας, για την παραδεκτή υποβολή κοινής
αίτησης από περισσότερα πρόσωπα. Κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της
Επικρατείας για τη θεμελίωση του δεσμού της ομοδικίας απαιτείται αφενός η ύπαρξη
εννόμου συμφέροντος μεταξύ των διαδίκων, αφετέρου η προβολή από αυτούς κοινών
λόγων ακυρώσεως, ερειδομένων στην ίδια νομική και πραγματική βάση. Η κρίση περί
κοινής πραγματικής βάσης προϋποθέτει, όχι ταυτόσημα, αλλά κοινά πραγματικά περιστατικά. Για
την κατανόηση της διάκρισης παρατίθεται σχετικό παράδειγμα : «Πυροσβέστες
προερχόμενοι από Π.Π.Υ. εξ΄ ιδιωτών, διεκδικούν την πρόσληψη μορίων για
διανυθείσες υπηρεσίες εκτός τόπου συμφερόντων τους. Σχετική ένστασή τους
απορρίπτεται από το αρμόδιο Συμβούλιο Μεταθέσεων, με την αιτιολογία ότι στην
κατηγορία αυτή του προσωπικού, για την 5ετή προ της μονιμοποίησης θητείας τους,
δεν λαμβάνουν μόρια, ακόμη κι εάν έχουν υπηρετήσει σε υπηρεσίες νομών εκτός του
τόπου συμφερόντων τους».
Εν προκειμένω, ανεξαρτήτως του ότι οι
απορριπτικές αυτές πράξεις του Συμβουλίου Μεταθέσεων κρίνονται συναφείς και άρα παραδεκτά
προσβαλλόμενες, ερειδομένης της απόρριψης σε κοινή αιτιολογία (ΣτΕ
227/2006), δεδομένης της κοινής νομικής του βάσης, στηρίζονται και σε κοινή
πραγματική. Τούτο διότι τα στελέχη αυτά υπηρέτησαν σε υπηρεσίες νομών εκτός
τόπου συμφερόντων τους. Το γεγονός ότι δεν συνέπιπταν οι νομοί συμφερόντων τους
ή ότι υπηρέτησαν σε διαφορετικούς νομούς (π.χ. Ηλεία ο πρώτος, Κω ο δεύτερος)
είναι αδιάφορο για την επιδιωκόμενη από αυτούς έννομη συνέπεια (πρόσληψη μορίων
για υπηρεσίες εκτός τόπου συμφερόντων τους κατά την 5ετή θητεία, ως Π.Π.Υ.).
Αντίθετη συσταλτική ερμηνεία των όρων
ομοδικίας ή συνάφειας προσκρούει στον επιδιωκόμενο από τον νομοθέτη σκοπό
(οικονομία της δίκης και ενιαία έκφραση της νομολογίας), καθόσον από τα
διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία ο δικονομικός νομοθέτης πάντοτε συνεκτιμά
κατά την νομοθέτηση, είτε δεν είναι δυνατόν να προκύψουν απολύτως ταυτόσημα
πραγματικά περιστατικά είτε τέτοιες περιπτώσεις εντοπίζονται σε σχετική σπάνη.
Κρίθηκε συναφώς ότι κοινότητα εννόμου
συμφέροντος υφίσταται όχι μόνο όταν οι αιτούντες ασκούν την αίτηση ακυρώσεως
υπό την αυτή ιδιότητα (Μόνιμοι Πυροσβεστικοί Υπάλληλοι προερχόμενοι από Π.Π.Υ.
εξ ιδιωτών) αλλά και όταν τα συμφέροντά τους βαίνουν ομορρόπως, όπως στο προπαρατεθέν παράδειγμα (ΣτΕ 861/2008 Επταμελής). Εν τέλει οι
διαδικαστικές προϋποθέσεις ομοδικίας και συνάφειας δεν ταυτίζονται. Υπό την
έννοια αυτή, κοινή αίτηση ακυρώσεως
μπορούν να ασκήσουν περισσότερα πρόσωπα
είτε όταν ομοδικούν, είτε όταν
προσβάλλουν συναφείς πράξεις. Στην
πρώτη όμως περίπτωση της ομοδικίας καταβάλλεται ένα μόνο παράβολο (150 €),
ενώ στη δεύτερη της συνάφειας (όπως
στην περίπτωσή μας) χωριστό παράβολο από
κάθε αιτούντα (ΣτΕ 2316/2007).
3. Από τα στοιχεία που έθεσαν υπόψιν μας οι
ενδιαφερόμενοι, προκύπτει ότι τα επίμαχα ζητήματα που κατάγονται προς δικαστική
επίλυση συνάπτονται:
α)
Με την αντίθεση της κανονιστικής, από 21-02-2020 απόφασης του Αρχηγού του
Π.Σ. με θέμα «Αναδρομική χορήγηση μορίων Πυροσβεστικών Υπαλλήλων», στο άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος (υπέρβαση
νομοθετικής εξουσιοδότησης με αρνητικό περιεχόμενο), καθόσον με αυτήν (απόφαση
Αρχηγού), ρυθμίζεται αφαιρετικά, ύλη που είχε ρυθμιστεί εξαντλητικά από τον
νομοθέτη με τις διατάξεις των παρ. 2
περ. δ΄ και 4 του άρθρου 158 του Ν 4662/2020 και, συναφώς αφαιρέθηκε από
την εξουσιοδοτική διάταξη.
Ειδικότερα στο σύνολο σχεδόν των
ενδιαφερομένων της κατηγορίας αυτής του προσωπικού (προέλευση Π.Π.Υ. εξ ιδιωτών),
με επίκληση την κατά ανωτέρω αντισυνταγματική κανονιστική απόφαση του Αρχηγού
του Π.Σ., δεν προσμετρήθηκαν τα μόρια της παρ.
4 του άρθρου 158 του Ν 4662/2020
(30 μόρια της πρώτης τοποθέτησης,
εκτός του τόπου συμφερόντων τους, των εξερχομένων από τις Σχολές της
Πυροσβεστικής Ακαδημίας), όπως ρητά επιβάλλει η διάταξη αυτή και
β) Με την ορθή ερμηνεία των διατάξεων της παρ. 2 α΄ του άρθρου 158 του Ν 4662/2020, κατά το μέρος που η Πυροσβεστική Διοίκηση, δεν
λαμβάνει υπόψιν για την μοριοδότηση των στελεχών, τις υποβληθείσες από αυτά
δηλώσεις του τόπου συμφερόντων τους, κατά τα ρητώς διαλαμβανόμενα στις
διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 10
του άρθρου 15 του Ν 3938/2011, όπως αυτό αντικαταστάθηκε
από τις διατάξεις της παρ. 2 του
άρθρου 98 του Ν4249/2014, σύμφωνα με τις οποίες στους Π.Π.Υ., μέχρι την έκδοση
σχετικού π.δ/τος εφαρμόζονται οι διατάξεις του κανονισμού Μεταθέσεων για το
μόνιμο προσωπικό. Συνεπώς και οι σχετικές με την υποχρέωση των στελεχών να
δηλώσουν τόπο συμφερόντων τους, εξερχόμενοι από τις οικείες Σχολές της
Πυροσβεστικής Ακαδημίας. Συνεπεία της εσφαλμένης αυτής ερμηνευτικής προσέγγισης
από την Διοίκηση των επίμαχων διατάξεων, στην κατηγορία των Πυροσβεστικών
υπαλλήλων προερχομένων από τους εξ’ ιδιωτών Π.Π.Υ., δεν υπολογίστηκαν μόρια για
τον χρόνο υπηρεσίας που διήνυσαν, εκτός του τόπου συμφερόντων τους, σύμφωνα με
τις δηλώσεις που υπέβαλαν το 2012, εξερχόμενοι από την Σχολή Πυροσβεστών,
καθόσον η Διοίκηση θεώρησε τις δηλώσεις αυτές μηδέποτε υποβληθείσες, θεωρώντας
προφανώς ότι οι Π.Π.Υ., ως μη ανήκοντες στο μόνιμο προσωπικό, δεν υπείχαν
υποχρέωσης, ούτε δικαιούντο να υποβάλουν δήλωση τόπου συμφερόντων, σε αντίθεση
με όσα ρητά προέβλεπαν οι ως άνω διατάξεις. Παρά δε το γεγονός ότι οι
ενδιαφερόμενοι Πυροσβέστες δεν έχουν μέχρι σήμερα στην κατοχή τους τα σχετικά
αποσπάσματα των πρακτικών του αρμοδίου Συμβουλίου μεταθέσεων που απέρριψε τις
ενστάσεις τους, ώστε να αποκαλυφθούν τα αιτιολογικά ερείσματα της Διοίκησης επί
του θέματος αυτού, η άποψη αυτή περί μη συνεκτίμησης της δήλωσης τόπου
συμφερόντων που υπέβαλαν οι πρώην Π.Π.Υ. εξ ιδιωτών, το έτος 2012, κατά την
έξοδό τους από την Σχολή Πυροσβεστών, επιβεβαιώνεται από τα εξής:
β1) Κατά την μονιμοποίηση και ένταξη των Π.Π.Υ. στο
μόνιμο προσωπικό του Π.Σ., η Διοίκηση υποχρέωσε τα στελέχη αυτά σε δήλωση
υποβολής τόπου συμφερόντων, λόγω μονιμοποίησης. Και τούτο διότι κατά την
εσφαλμένη αντίληψή της, δεν υπήρχε προ μονιμοποίησης τέτοια υποχρέωση, ενώ ο
νόμος, όπως επανειλημμένα αναφέρθηκε
όριζε ρητά, ότι στους Π.Π.Υ. εφαρμόζεται ο κανονισμός Μεταθέσεων που ίσχυε για
το μόνιμο προσωπικό, επομένως και οι σχετικές με την δήλωση του τόπου
συμφερόντων τους διατάξεις, αδιαφοροποίητα σε σχέση με αυτούς (μόνιμο πυροσβεστικό
προσωπικό).
β2)
Από τα στοιχεία που ετέθησαν υπόψιν μας
προκύπτουν τα ακόλουθα ως προς το ζήτημα αυτό, κατά την σύγκριση δύο
Πυροσβεστικών υπαλλήλων, πρώην Π.Π.Υ. εξ’ ιδιωτών, ενδεικτικά του Χ και του Ψ. Και οι δύο το 2012
δήλωσαν εξερχόμενοι από την Σχολή Πυροσβεστών ως τόπο συμφερόντων τους, περιοχή
του νομού Α. Κατά την μονιμοποίηση
τους, 01-04-2018, ο μεν Χ επανέλαβε την δήλωσή του αυτή,
επιλέγοντας εκ νέου ως τόπο συμφερόντων του περιοχή του νομού Α, ενώ ο Ψ μετέβαλε αντίληψη δηλώνοντας ως τόπο συμφερόντων του περιοχή του
νομού Β. Και στους δύο υπαλλήλους Χ και Ψ, η Διοίκηση δεν υπολόγισε ούτε
προσμέτρησε μόρια για διανυθείσα υπηρεσία εκτός του τόπου συμφερόντων τους.
Συνεπώς η άποψη, ότι στον Ψ που
μετέβαλε κατά την μονιμοποίηση του τόπο συμφερόντων του, δεν υπολογίστηκαν
μόρια από το έτος 2012, επειδή αυτά
θεωρήθηκαν αναλωθέντα λόγω μεταβολής αυτής στερείται αξιόπιστου δικαιολογητικού
ερείσματος. Και τούτο διότι, μόρια όπως ήδη αναφέρθηκε για την πενταετή θητεία
του ως Π.Π.Υ. που διανύθηκε έκτος τόπου συμφερόντων του, δεν υπολογίστηκαν ούτε
στον Χ που διατήρησε ως τόπο συμφερόντων του, αυτόν της αρχικής του
δήλωσης του έτους 2012.
4.Τούτων παρέπεται ότι η Διοίκηση προέβη στον
υπολογισμό των μορίων των Πυροσβεστών που προέρχονται από τους εξ’ ιδιωτών
Π.Π.Υ., λαμβάνοντας υπόψη την διανυθείσα με σχέση δημοσίου δικαίου ορισμένου
χρόνου 5ετή θητεία τους στο Π.Σ., μόνο για τις συνέπειες της περ. ε΄ της παρ. 2
του άρθρου 158 του Ν 4662/2020 [πέντε (5) μόρια για κάθε πλήρες έτος
υπηρεσίας].
Επομένως κατά το μέρος που οι
απορριπτικές επί των ενστάσεων αποφάσεις του οικείου Συμβουλίου Μεταθέσεων,
σύμφωνα με όσα ήδη αναφέρθηκαν, έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή των αυτών
διατάξεων, (άρθρα 158 επ., 4662/2020) και επενδύονται με κοινή αιτιολογία,
ερειδόμενες επί κοινής νομικής και πραγματικής βάσης παραδεκτώς προσβάλλονται
στο ίδιο δικόγραφο ως συναφείς μεταξύ τους. Η δε συνάφεια των πράξεων αυτών,
δεν αναιρείται από το γεγονός ότι, κατά την εξατομίκευση των περιπτώσεων,
προφανώς εντοπίζονται επιμέρους διαφοροποιήσεις αναλόγως της υπηρεσιακής,
κυρίως, κατάστασης ενός εκάστου Πυροσβεστικού Υπαλλήλου. Για την κατανόηση
παρατίθεται ενδεικτικό παράδειγμα. «Π.Π.Υ.
εξερχόμενος της Σχολής Πυροσβεστών τοποθετείται το 2012 σε Π.Υ. του νομού-Α.,
όπου υπηρετεί μέχρι το 2014, ενώ
τόπος συμφερόντων του, είναι ο νομός-Β.
Το 2014 μετατίθεται στον τόπο
συμφερόντων του, (νομός-Β), όπου
υπηρετεί μέχρι την μονιμοποίησή του (04/2018).
Στον Πυροσβέστη αυτό δεν υπολογίζονται
μόρια για την πρώτη διετία που διήνυσε εκτός του τόπου συμφερόντων του. Ένστασή του κατά τον πίνακα μορίων, κατά το
μέρος που τον αφορά, απορρίπτεται από το Συμβούλιο Μεταθέσεων. Η πράξη αυτή
είναι συναφής με αντίστοιχη
απορριπτική επί ένστασης άλλου Πυροσβέστη στον οποίο δεν υπολογίστηκαν μόρια, παρά το ότι ο τελευταίος διήνυσε την 5ετή
υπηρεσία του ως Π.Π.Υ. εκτός τόπου των συμφερόντων του. Τούτο διότι,
ανεξαρτήτως της προδήλως εσφαλμένης διαφαινόμενης αντίληψης της Διοίκησης, ότι
τα μόρια που συγκέντρωσε ο Πυροσβεστικός Υπάλληλος, διανύοντας χρόνο υπηρεσίας
σε υπηρεσίες εδρεύουσες εκτός του τόπου συμφερόντων του, διαγράφονται με την
τοποθέτηση - μετάθεσή του στον τόπο συμφερόντων του, αιτιολογικό έρεισμα της απορριπτικής απόφασης του Συμβουλίου
Μεταθέσεων, αποτελεί η θέση της Διοίκησης ότι για τους Π.Π.Υ., δεν εφαρμόζονται
οι διατάξεις Κανονισμού Μεταθέσεων, περί δήλωσης τόπου συμφερόντων, με
αποτέλεσμα να μην θεωρούνται οι υπηρεσίες στις οποίες διανύουν την 5ετή θητεία
τους ως Π.Π.Υ., ως υπηρεσίες εκτός τόπου συμφερόντων τους».
Η θέση αυτή εξάλλου είναι ανεπέρειστη,
καθόσον επιχειρώντας ουσιαστικά να προσδώσει εκ πλαγίου, ανεπίτρεπτη
αναδρομικότητα στην παρ. 4 του
άρθρου 163 του Ν 4662/2020, κατά την
οποία οι Π.Π.Υ. δεν λαμβάνουν μόρια, παραβιάζει ευθέως το άρθρο 198 του Ν 4662/2020, σύμφωνα με το
οποίο «η ισχύς του παρόντος, αρχίζει από την δημοσίευσή του στην ΕτΚ, εκτός αν
άλλως ορίζεται στις επιμέρους διατάξεις», το οποίο δεν ορίζεται στις διατάξεις
του άρθρου 163 (Ν 4662/2020).
Συνεπώς, η πραγματική βάση επί της
οποίας θεμελιώνεται η κοινότητα του εννόμου συμφέροντος των Π.Π.Υ., αποτελεί το
γεγονός ότι ανεξαρτήτως των υπηρεσιών που διήνυσαν την πενταετή τους θητεία,
δεν έλαβαν τα μόρια που αναλογούν σε υπηρεσίες νομών, εκτός του τόπου
συμφερόντων των στελεχών.
5. Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν, το γραφείο μας θα
καταθέσει αίτηση ακυρώσεως για την ακύρωση τέτοιων συναφών πράξεων στο αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με τους
παρακάτω όρους και προϋποθέσεις.
α) Ενόψει του ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις
συμπροσβάλλονται μεν παραδεκτά ως συναφείς, δεν αποβάλλουν ωστόσο τον ατομικό
τους χαρακτήρα, αναλυόμενες σε τόσες ατομικές εκτελεστές διοικητικές πράξεις,
όσες οι απορριπτικές επί των ενστάσεων κάθε αιτούντος αποφάσεις του Συμβουλίου
Μεταθέσεων, κάθε συμμετέχων
υποχρεούται για το παραδεκτό της αίτησης ακύρωσης σε παράβολο του Δημοσίου
ύψους εκατόν πενήντα (150) Ευρώ.
Συνεκτιμώντας ότι η δαπάνη της ακυρωτικής δίκης ενώπιον του Διοικητικού
Εφετείου κατά τα λοιπά ανέρχεται στο ύψος των 171 € Τ.Ν. κατάθεσης αίτησης ακύρωσης + 8 € ΤΑΧΔΙΚ + 214 € Τ.Ν.
παράστασης + 69 € Τ.Ν. Υπομνήματος +
11 € ΤΑΧΔΙΚ = 473 €. Επιπλέον ο αναλογούν Φ.Π.Α. ανέρχεται στο ύψος των 171x24% +214+69x24%=108,96 €. Επομένως η συνολική αμιγώς
δικαστική δαπάνη πέραν των ατομικών για ένα έκαστο παραβόλων των 150 Ευρώ, διαμορφώνεται στο ύψος 473 + 108,96 = 581,96 €.
β) Με αυτά τα δεδομένα και ενόψει των δύσκολων νομικών θεμάτων που κατάγονται
προς επίλυση, ελλείψει και σχετικής
νομολογίας λόγω της πρώτης εφαρμογής των διατάξεων του νόμου 4662/2020, η
αμοιβή του γραφείου μας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η ως άνω γενική δικαστική
δαπάνη, διαμορφώνεται ως εξής:
β1) Επί αριθμού συμμετεχόντων 25-30 και άνω στο ποσό των εκατό (100) Ευρώ.
β2) Επί αριθμού συμμετεχόντων 20-25 στο ποσό των εκατόν τριάντα (130) Ευρώ.
β3) Επί αριθμού συμμετεχόντων 15-19 στο ποσό των εκατόν πενήντα (150) Ευρώ.
β4) Επί αριθμού συμμετεχόντων 10-14 στο ποσό των διακοσίων τριάντα (230) Ευρώ.
β5) Στην περίπτωση κατά την οποία ο αριθμός των
ενδιαφερομένων υπερβεί τους τριάντα (30)
συμμετέχοντες το ποσό της συμμετοχής ενός εκάστου οριστικοποιείται στο ποσό των
ενενήντα (90) Ευρώ.
β6) Σε περίπτωση που εκδηλώσουν ενδιαφέρον λιγότερα
πρόσωπα από δέκα (10), το γραφείο
μας δεν θα ασκήσει αίτηση ακυρώσεως ενημερώνοντας έγκαιρα τους ενδιαφερόμενους.
Προς αποφυγή τυχόν παρερμηνειών,
διευκρινίζεται στους ενδιαφερομένους ότι, κάθε
συμμετέχων θα καταβάλλει το παράβολο των εκατόν πενήντα (150) Ευρώ, απαραίτητο για
το παραδεκτό της αίτησης ακύρωσης συν (+) το ποσό (ανάλογα με τον αριθμό
των συμμετεχόντων) που αντιστοιχεί στην αμοιβή του γραφείου μας, στην οποία
επαναλαμβάνουμε ενσωματώνεται και η γενική δικαστική δαπάνη, κατανεμόμενη στους
συμμετέχοντες αναλογικά.
Π.χ. στην περίπτωση β1, κατά την οποία ο αριθμός των συμμετεχόντων διαμορφώνεται στους
-25- κάθε συμμετέχων θα καταβάλλει
συνολικά 150+100=250 Ευρώ.
Επίσης διευκρινίζεται ότι σε περίπτωση,
αποδοχής της αίτησης ακύρωσης, το γραφείο μας δεν διεκδικεί ούτε αξιώνει
οιαδήποτε πρόσθετη αμοιβή από τους συμμετέχοντες, ενώ στην περίπτωση αυτή το
δικαστήριο διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου του Δημοσίου (150€) σε κάθε αιτούντα χωριστά.
Επισημαίνουμε, ότι στην αδόκητη περίπτωση που κάποιες από τις
προσβαλλόμενες πράξεις κριθούν μη συναφείς με τις λοιπές, και προκύψει θέμα
χωριστής εκδίκασης τους, το γραφείο μας θα αναλάβει την διεκπεραίωσή τους χωρίς
περαιτέρω επιβάρυνση των ενδιαφερομένων, όπως επιβάλλει η ηθική υποχρέωσή μας
για την ανάληψη νομικής δέσμευσης, απέναντι σε εντολείς που στερούνται
εξειδικευμένων νομικών γνώσεων της δικονομίας των ακυρωτικών διαφορών. Άλλωστε
και εν πάση περιπτώσει, σε μία τέτοια περίπτωση διαχωρισμού του δικογράφου, ως
προς τυχόν προσβαλλόμενες πράξεις που δεν κριθούν συναφείς, όπως ήδη
αναφέρθηκε, δεν τίθεται ζήτημα καταβολής από τους αιτούντες χωριστού παραβόλου (150€), καθ΄ όσον οι ενδιαφερόμενοι ήδη
κατέβαλαν το παράβολο αυτό, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της αρχικής κοινής
αίτηση ακύρωσης.
Τέλος, όπως θα ενημερώσουμε
αναλυτικότερα σε μεταγενέστερη ανακοίνωσή μας, για τα επίμαχα ζητήματα, ενόψει
ότι αφενός δεν υφίσταται νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αφετέρου
παρουσιάζουν ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον και αφορούν μεγάλο αριθμό προσώπων, θα
ζητήσουμε τη διεξαγωγή «πρότυπης»
(πιλοτικής) δίκης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τις
διατάξεις του άρθρου 1 του ν.3900/2010. Συνεπεία τούτου και
σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του νόμου αυτού η υπόθεση, γενομένου
δεκτού του αιτήματος αυτού, θα εκκαθαριστεί σε χρόνο πολύ συντομότερο από τον
εικαζόμενο, σύμφωνα με τους χρόνους εκδίκασης των ακυρωτικών υποθέσεων ενώπιον
των Διοικητικών Εφετείων.
Με νεότερη ανακοίνωσή μας, που θα
αναρτηθεί blog https//glagosdikigoros.blogspot.com, αμέσως
μετά την λήψη των πρακτικών του Συμβουλίου Μεταθέσεων, οπότε και εκκινεί
60νθήμερη προθεσμία, θα γνωστοποιήσουμε το χρονοδιάγραμμα της όλης διαδικασίας.
Αθήνα, 28-06-2020
Με εκτίμηση
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΛΑΓΟΣ
ΑΜ 261/ΔΣΜ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Γ. ΒΟΣΤΑΝΗ 32 – ΜΥΤΙΛΗΝΗ 81132
ΑΦΜ: 059530411, Δ Ο Υ: ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
E-MAIL: giwrgoslagos@hotmail.com
ΤΗΛ. 2251040478 - FAX 2251040479
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου